Bilateralna integracja (BI)
według Sheila Dobie
Bilateralna integracja to koordynacja i współpraca obu stron ciała w działaniu (przód i tył, prawa i lewa, góra i dół. Jest to współpraca i koordynacja w czasie, kiedy określony ruch jest wykonywany przez jedną stronę ciała niezależnie od ruchów drugiej strony, a także zdolność koordynacji obydwu części ciała podczas wykonywaniu wielu sekwencji ruchów. W znacznej części obraz diagnostyczny zaburzeń integracji bilateralnej nakłada się na odczytywane w diagnostyce integracji sensorycznej zaburzenia motoryczne.
Symptomy zaburzeń BI to najczęściej :
- nadaktywność
- deficyty uwagi oraz słaba pamięć
- niedojrzałe lub nierozwinięte odruchy,
- ograniczona zdolność do skoordynowania obu stron ciała,
- trudności w hamowaniu niechcianych ruchów,
- niezdolność lub niechęć do przekraczania linii środkowej ciała,
- zaburzenia percepcji wzrokowej (słaba kontrola mięśni oka)
- niska percepcja przestrzeni, odległości i głębokości jak i niepewność grawitacyjna,
- błąd w dominacji słuchowej lub jej brak,
- niewykształcona w pełni lateralizacja.
Program ćwiczeń opracowano, jako sekwencje kolejnych układów ćwiczeń, które powinny być stosowane w określonej kolejności z uwzględnieniem postępów dziecka. Specjalnie zaprojektowany zintegrowany program ćwiczeń „krok po kroku” jest obiecującą metodą interwencji w celu zabezpieczenia postawy i dwustronnej integracji. Ćwiczenia bilateralnej integracji mają na celu zamknięcie luki w fazach rozwoju, uwzględniają słabości, które mogą ograniczać możliwości dziecka. W czasie programu dziecko poznaje nie tylko swoje ciało i jego położenie w przestrzeni, ale również zaczyna łączyć wykonywanie wielu czynności jednocześnie.
Program ćwiczeń ruchowych ma na celu poprawić następujące funkcje:
- integrację dwustronną,
- poprawę schematu ciała i lepszą koordynację
- poprawę równowagi statycznej i dynamicznej,
- rozwój lateralizacji i percepcji przestrzennej,
- integrację międzypółkulową,
- poprawę integracji sensorycznej,
- rozwój automatyzacji ruchu,
- poprawę wielozadaniowości,
- promocję zdolności fizycznych i poznawczych.
Jest możliwe łączenie programu ćwiczeń integracji obustronnej z innymi programami ruchowymi np. z programem integracji sensorycznej (SI).
Podjęcie programu terapii integracji bilateralnej jest poprzedzone diagnostyką, która ma na celu wykrycie problemów rozwojowych dziecka. Diagnoza powinna zawierać takie obszary jak wyniki w nauce, sprawność fizyczną, rozwój funkcji wzrokowych i słuchowych. Oprócz standardowych opinii zawierających zmiany zachodzące podczas terapii, brane są pod uwagę dowody subiektywne takie jak : obserwacja rodziców, nauczycieli, terapeutów i samych dzieci.
