EKG

Elektrokardiogram jest zapisem zmian napięć elektrycznych powstających w mięśniu sercowym. źródłem tej energii elektrycznej jest każda żyjąca komórka mięśnia sercowego. Napięcie elektryczne w pojedynczej komórce mięśnia sercowego związane jest ze zmianami szybkości przenikania przez jej błonę jonów sodu, potasu i wapnia. Te "mikroprądy" powstające w mięśniu sercowym są przewodzone przez tkanki na powierzchnię skóry, gdzie przy pomocy elektrod można je zarejestrować w postaci elektrokardiogramu.

Badanie to umożliwia w sposób nieinwazyjny rejestrację czynności elektrycznej serca. Umożliwia rejestrację rytmu i przewodnictwa, ocenę pracy rozrusznika serca oraz nieprawidłowości w ukrwieniu mięśnia sercowego. Jest również pomocne w ocenie zmian w sercu towarzyszących innym chorobom niż choroby serca.
Badany układa się rozebrany do połowy (górna połowa ciała) w pozycji na wznak na kozetce. Na jego kończynach górnych i dolnych oraz klatce piersiowej umieszczane są elektrody. Elektrody smarowane są zwykle specjalnym żelem zmniejszającym opór elektryczny skóry. Elektrody umocowane są do ciała za pomocą gumowych pasków, klamer lub specjalnych przyssawek, a następnie łączone z elektrokardiografem za pomocą odpowiednio oznakowanych kabli. Podczas wykonywania zapisu EKG badany powinien leżeć nieruchomo, nie napinając mięśni.